کمیته‌ی ملی المپیک با دریافت 65 میلیون تومان، حق انحصاری برگزاری تورهای تماشا و تشویق بازی‌های ایران را در المپیک چین به یک آژانس گردشگری داد، درحالی‌که در عمل هیچ حق انحصاری برای برگزاری این تورها در کار نبود.

شاید زمانی که مسؤولان کشور برای حضور حدود 15 هزار تماشگر ایرانی با هدف تشویق تیم‌های ایران در المپیک 2008 پکن برنامه‌ریزی می‌کردند، هیچ‌کسی فکر نمی‌کرد صندلی‌های خالی و بلیت‌های صادرشده برای بازی‌های باربط و بی‌ربط یا مفقودشده به یک معادله‌ی چندمجهولی و جنجالی در میان مسؤولان تبدیل شود.

محمدصادق نجومیان ـ نماینده‌ی انحصاری برگزاری تور المپیک چین در ایران گفت: برای این‌که حق انحصاری این کار را دریافت کنیم، 65 میلیون تومان به کمیته‌ی ملی المپیک پرداخت کردیم؛ اما پس از آن متوجه شدیم، انحصاری در این کار نیست، چون افراد دیگری به‌صورت آزاد یا در آژانس‌های گردشگری این بلیت‌ها را می‌فروختند. با سفارت چین در تهران هم که صحبت کردیم، گفتند که انحصار در این کار معنی ندارد!

البته این جریان به‌شکل دیگری دو سال پیش در زمان بازی‌های جام جهانی فوتبال نیز رخ داده بود؛ وقتی که چند آژانس گردشگری با راه‌اندازی گروه تورهای ورزشی، حق انحصاری را از فدراسیون فوتبال دریافت کردند.

این اقدام موجی از انتقادها را نسبت به تصمیم و انتخاب فدراسیون فوتبال به‌دنبال داشت، چون بسیاری از فعالان گردشگری معتقد بودند که هیچ مزایده‌ای برای واگذاری حق راه‌اندازی تورهای تماشا و تشویق بازی‌های جام جهانی برگزار نشده و اکبر غمخوار که پیشینه‌ای در فوتبال دارد و رییس گروه تورهای ورزشی ایران است، این حق را بدون مزایده دریافت کرده است.

ابتدای سال 1385 قرارداد مشترکی میان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، کمیته‌ی ملی المپیک، فدراسیون فوتبال و گروه تورهای ورزشی ایران امضا و حق انحصاری اعزام تماشاگران برای تماشای مسابقه‌های ایران در جام جهانی به این گروه واگذار شد.

اما نجومیان که حق انحصاری برگزاری تور المپیک چین را از کمیته‌ی ملی المپیک دریافت کرده است، تصریح کرد: ما این حق را خیلی عادی گرفتیم و هیچ آشنایی یا ارتباطی با مسؤولان مربوط نداشتیم.

در کنار ناکامی‌های ورزشکاران کشور ما در بازی‌های المپیک 2008 پکن، حضور نداشتن ایرانی‌ها به‌عنوان تماشگر در سالن‌هایی که تیم‌های ایران بازی داشتند و مفقود شدن بلیت‌های این بازی‌ها به ادعای مسؤولان، موضوع قابل توجه دیگری بود که نماینده‌ی انحصاری برگزاری تورهای المپیک چین در ایران در این‌باره گفت: کمیته‌ی ملی المپیک از 15 هزار بلیتی که برای بازی‌های المپیک چین تقاضا کرده بودیم، فقط 3800 بلیت را با شرایط عجیب صادر کرد، چون بیشتر این بلیت‌ها به مسابقه‌های نامربوط اختصاص داشتند.

نجومیان توضیح داد: بیشتر بلیت‌هایی که کمیته‌ی ملی المپیک به ما داد، خیلی مورد استفاده نبودند، چون 500 بلیت به مسابقه‌های سوارکاری که در هنگ‌کنگ برگزار می‌شدند، مربوط بودند که این منطقه به ایرانی‌ها روادید نمی‌دهد و 750 بلیت دیگر نیز به فوتبال بانوان اختصاص داشتند که با این حساب، 1250 بلیت از 3800 بلیت اختصاص‌یافته بدون استفاده بودند.

وی ادامه داد: برای تحویل بلیت بازی‌های ورزشکاران ایرانی توسط کمیته‌ی ملی المپیک، رایزنی‌هایی صورت گرفته بودند و کمیته‌ی برگزاری مسابقه‌ها، بلیت هر بازی را که خود می‌خواست به ما تحویل می‌داد، مثلا از تمام مسابقه‌های تیم بسکتبال ایران، فقط بلیت یک بازی را در اختیار ما گذاشتند و بقیه‌ی بلیت‌ها به بازی کشورهای دیگر مربوط بودند.

او بیان کرد: کمیته‌ی ملی المپیک فقط 50 بلیت را برای مراسم افتتاحیه درنظر گرفته بود که هزینه‌ی هریک از این بلیت‌ها 250 دلار بود؛ اما 20 بلیت آن‌را خود کمیته‌ی ملی المپیک استفاده کرد. البته قرار شد، هزینه‌ی آن‌را پرداخت کنند که تاکنون اقدامی نکرده‌اند و ما فقط توانستیم 30 بلیت را برای مراسم افتتاحیه به متقاضیان بدهیم و این درحالی است که پیش از دریافت بلیت بازی‌های المپیک برای تور، حدود 20 میلیون تومان به این کمیته پرداخت کرده بودیم.

به گفته‌ی نجومیان، قرار بود کمیته‌ی برگزاری مسابقه‌ها به کمیته‌ی ملی المپیک برای شرکت در مراسم افتتاحیه‌ 50 بلیت رایگان بدهد؛ ولی چون این بلیت‌ها را ندادند، آن‌ها نیز 50 بلیت ما را گرفتند.

وی اظهار داشت: مشکل اصلی این بود که ما بلیت‌های مراسم افتتاحیه‌ را به شرکت‌کنندگان در تور فروخته بودیم و پنج نفر از این افراد قصد داشتند، علیه ما شکایت کنند که مجبور شدیم به آن‌ها خسارت پرداخت کنیم و هر طور شده است، آن‌ها را برای المپیک به چین بفرستیم، راه دیگری نداشتیم، چون کمیته‌ی ملی المپیک راه دیگری برای ما باقی نگذاشته بود.

او استقبال از تور المپیک را به‌دلیل آغاز دیرهنگام تبلیغات المپیک در کشور، فاجعه‌آمیز دانست و اظهار کرد: از حدود 300 نفری که به‌صورت میانگین برای اعزام در قالب تور به المپیک درنظر گرفته شده بودند، بیش از 70 نفر را برای تماشای بازی‌های المپیک در قالب تور به چین اعزام کردیم که حدود 13 نفر از این افراد نیز در کمیته‌ی ملی المپیک فعال‌اند. بنابراین کم‌تر از 60 نفر به‌صورت گردشگر در قالب این تور به چین رفتند.

در زمان بازی‌های 2006 جام جهانی فوتبال در آلمان نیز ایرانی‌های زیادی با وجود پرداخت هزینه‌ی سفر خود به آلمان و بلیت بازی‌ها، این بلیت‌ها را نتوانستند دریافت کنند!

در آن زمان نیز 3500 بلیت به ایران اختصاص داده شده بود که فدراسیون فوتبال این بلیت‌ها را در اختیار گروه تورهای ورزشی ایران قرار داد تا دو هزار نفر را به‌صورت مسافر و بقیه را در قالب سهمیه‌های خاص به آلمان ببرند؛ اما فقط 800 نفر برای تشویق تیم فوتبال ایران به آلمان توانستند بروند، چون قیمت این تورها آن‌قدر بالا بود که بسیاری منصرف شدند، اگرچه در نیمه‌ی راه، قیمت این تورها اندکی کاهش یافت.

سازمان میراث فرهنگی و گردشگری خردادماه سال 1385 زمانی که کمیته‌ی گردشگری ورزشی را به قصد سامان‌دهی این حوزه‌ی تخصصی در گردشگری راه‌اندازی کرد، از تورهای جام جهانی و گروه تورهای ورزشی نیز به‌عنوان یک متولی حمایت و در روزهای نخست فعالیت این کمیته، با فدراسیون‌های مختلفی تفاهم‌نامه‌های همکاری امضا کرد و اگرچه کمیته‌ی گردشگری ورزشی پس از امضای این تفاهم‌نامه‌ها اکنون راه سکوت را بیشتر در پیش گرفته، اما گویی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در جریان تورهای المپیک بوده است. با این حال به‌نظر می‌رسد، سامان‌دهی تورهای ورزشی که در واقع هدف مسؤولان گردشگری کشور بوده، در این فرصت از نظر متولیان مغفول مانده است.

نجومیان در پاسخ به این‌که آیا سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در جریان این کار بوده و هماهنگی یا همکاری‌هایی را انجام داده است؟ گفت: ما با آن‌ها هماهنگ بودیم و نشست‌های حضوری برای بررسی برنامه‌ی سفر و جزییات تور برگزار شدند و مسؤولان این سازمان را کاملا در جریان قرار دادیم، حتا قیمت‌ها با نظر آن‌ها تعیین شدند.

وی ادامه داد: هزینه‌ی این تور برای افرادی که از ابتدا در المپیک چین حضور داشتند با تور شامل بلیت مراسم افتتاحیه، شش بلیت بازی‌ها و اقامت در هتل پنج ستاره‌ی تاپ، چهار میلیون و 450 هزار تومان بود و برای افرادی که در هفته‌ی دوم به چین رفتند و چهار بلیت داشتند و در هتل چهار ستاره اقامت کردند، حدود دو میلیون و 700 هزار تومان بود که در کنار این خدمات، سه ‌نوبت گشت، صبحانه، ناهار و سیم‌کارت نیز ارایه شدند؛ این قیمت‌ها کاملا با حساب تنظیم شده‌اند.

نجومیان بیان کرد: دلیل گرانی قیمت گروه نخست این تور به‌دلیل وضعیت هتل‌های چین در هفته‌ی نخست بازی‌های المپیک بود، چون هتلی که پیش از المپیک، 60 دلار قیمت داشت در روزهای نخست المپیک 595 دلار شده بود.

او با اعتقاد به این‌که تمام امکانات این تور مطلوب بوده است، گفت: تاکنون از این تورها مسأله‌ی منفی گزارش نشده است، به‌جز این‌که اعضای فدراسیون‌های ورزشی کشور از راهنمای گروه ما بلیت می‌خواستند!

نجومیان به تورهای المپیکی که توسط آژانس‌های دیگر در ایران برگزار شده‌اند، اشاره کرد و افزود: آژانس‌های دیگری که حق انحصاری در این میان نداشتند نیز تورهایی را با نشان المپیک تبلیغ و برگزار کردند؛ اما برنامه‌ی آن‌ها برگزاری تور بدون بلیت بازی‌ها بود.

دکتری مدیریت ورزش گفت: در حال حاضر نقدها کمتر منطقی بوده و بیشتر از روی احساسات بیان می شود. بگذارید چند مدتی بگذرد و بحث المپیک از تب وتاب بیفتد آن گاه می‌توان نشست و با نظرات کارشناسی، نظام ورزش کشور را باز مهندسی کرد.

علیرضا الهی، دارنده‌ی دکترای مدیریت ورزش درگفت‌وگو و در ارتباط با عملکرد کاروان ایران در المپیک بیان کرد: بگذارید نقد به نقد کنم، انتقادها باید منطقی باشد حالا هم دارند از روی احساسات انتقاد می‌کنند. نباید به دنبال مقصر بگردیم حالا وقت این کارها نیست ورزش ما باید تفکر سیستمی داشته باشد.

وی ابراز تاسف کرد: متاسفانه مشکل اساسی ورزش این است که وقتی شکست می خوریم به دنبال شناسایی ضعف‌ها می‌گردیم. قبل از اعزام هیچ گاه روی شناسایی ضعف‌های تیم ملی کشتی بحث نکردیم و از ضعف‌ ها و تهدیدهای احتمالی دو و میدانی و وزنه برداری صحبتی نشد.

الهی تاکید کرد: نتیجه گرایی آفتی است که ورزش ما شدیداً به آن دچار شده است.

این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: این گونه فرض کنید که سوریان شکست نمی خورد، معصومی دقیقه ی آخر خاک نمی‌شد یا حدادی آسیب نمی‌دید و در پیک اجرای خود پرتاب می‌کرد و کاروان ایران با چندین مدال رنگارنگ بر می‌گشت؛ درست است که چنین عملکردی در روحیه مردم تاثیرات مثبت بسزایی داشت ولی آیا ضعف های موجود در نظام ورزش کشور با کسب این چند مدال برطرف می شد؟ آیا در این حالت جز این بود که ضعف‌های خود را پشت این مدال‌ها پنهان می‌کردیم؟

الهی ابراز تاسف کرد و افزود: بهتر است خودمان را گول نزنیم . بضاعت کنونی ورزش ما با یکی دو مدال بالا و پایین همین است. کسب چند مدال بیتشر به هیچ وجه توسعه‌ی پایداری در ورزش کشور ایجاد نمی کرد.

این استاد دانشگاه گفت: اگر به ورزش کشور به عنوان یک سیستم نظز بیندازیم آن گاه برای آن سه مولفه اصلی می توان متصور شد. مولفه‌ی اول،" ورودی های سیستم ورزش" است، ورودی شامل ورزشکار، مربی ، امکانات و بودجه ... است و اگر انصاف داشته باشیم باید اذعان داشت که در بحث امکانات، مسئولان سازمان تربیت‌بدنی خوب کار کرده‌اند و در جای خود بسیار قابل تحسین است ولی از سویی توجه به امکانات ورزشی نباید ما را از توجه به سایر موارد بازدارد.

وی ادامه داد: مولفه‌ی دوم "فرآیند" نام دارد. ورودی های نظام ورزش کشور به این مرحله وارد شده و در صورتی که به طور بهینه مدیریت شوند نتایج خوبی را ایجاد خواهند کرد. در حقیقت مدیریت اثربخش مهمترین عامل موفقیت در این بخش است. مواردی چون پرورش ورزشکاران، ایجاد آمادگی‌های جسمانی، روانی، تغذیه ورزشی مناسب و امثالهم در بخش فرایندی نظام ورزش قرار می گیرند.

الهی" مولفه خروجی" را آخرین مولفه نظام ورزشی دانست و گفت: اگر روی مولفه ورودی و فرآیند به طور مناسب کار کنیم مولفه خروجی ( به طور مثال کسب نتیجه در المپیک پکن) خوب نتیجه می‌دهد. در ورزش متاسفانه فقط به مولفه‌ی خروجی نگاه می‌کنیم بدون اینکه ورودی‌ها را ارزیابی کنیم. کجا نظام استعدادیابی در کشور جا افتاده و نخبه‌ها را پرورش داده‌ایم که انتظار نتیجه‌ی خوب داریم.

این دکترای مدیریت ورزش با بیان اینکه باید کل ورزش را از نتیجه گرایی و جزئی نگری خارج کنیم  گفت: اگر می‌خواهیم در ورزش به پیشرفت برسیم باید نگاه خود را از توجه به خرده نظام کنار زده و به همه‌ی اجزاء توجه کنیم . البته بدیهی است که نگاه و توجه مناسب به دو مولفه اول ما را به خروجی‌های رضایت بخش نیز خواهد رساند.

وی پیشنهاد کرد: بهتر است چند هفته موضوع کسب نتایج کاروان ایران مسکوت بماند، حالا انتقادات از روی احساسات است. مثلا یک مربی که خودش را صاحب حق و شایسته مربیگری در تیم ملی می دانسته ولی این موضوع عملی نشده حالا ممکن است دست به انتقادات تخریبی بزند که هیچ دردی را از ورزش کشور دوا نمی کند. بهتر است بگذاریم تب و تاب المپیک بخوابد و احساسات فروکش کند بعد یک گروه متشکل از صاحبنظران نه تنها نتایج کاروان ورزشی بلکه باز مهندسی ورزشی کشور را مدنظر قرار دهند.

الهی تاکید کرد: در چنین بررسی هایی ابتدا باید به چند سوال پاسخ دهیم و مشخص کنیم رسالت ورزش در کشورمان در حال حاضر واقعاً چیست و چه باید باشد؟ معلوم کنیم واقعا نقش دولت در ورزش چگونه باید باشد؟ آیا نقش آن دخالت مستقیم است یا نقش کمکی و حمایتی دارد؟

وی گفت: از منتقدان می‌خواهم که احساساتی عمل نکنند و بگذارند اندکی زمان بگذرد. نتایج کاروان ایران محصول کار سیستم ورزش کشور است نه کوتاهی و اشتباه یکی دو نفر، باید سیستم ورزش کشور باز مهندسی شود.

الهی در پایان خاطر نشان کرد: متاسفانه ورزش ما گرفتار دور باطل شده است همیشه تا ده روز بعد از یک مسابقه مهم درباره آن حرف می‌زنیم،‌ آب‌ها که ازآسیاب افتاد، سرخانه‌ی اول بر می‌گردیم تا زمانی که از این دور باطل بیرون نیاییم وضع ورزش ما همین است. وقتی خود را از این دور باطل نجات دادیم می توانیم در مسیر توسعه‌ی پایدار گام برداریم وقتی مدیریت درست شود همه چیز در سایر آن شکل می‌گیرد.

هنری سهودو از یک زندگی فقیرانه به قهرمانی وزن 55 کیلوگرم کشتی آزاد المپیک رسید تا ثابت کند در زندگی هیچ هدفی دست نیافتنی نیست.

هنری سهودو قهرمان 21 ساله وزن 55 کیلوگرم کشتی آزاد المپیک است؛ پسری که از یک خانواده بسیار فقیر به مدال طلای المپیک رسید. او فرزند یک خانواده مستضعف مکزیکی است که به طور غیر قانونی به آمریکا مهاجرت کردند و زندگی سختی داشتند.

«هنری» برای این که بتواند به تمرین کشتی برود در خیابان به دست فروشی و فروش «تامیل» (نوعی غذای سنتی آمریکا مانند سمبوسه) می‌پرداخت و از این راه هزینه کشتی گرفتن خود را تامین می‌کرد. مادر «هنری» به تنهایی و با دست مزد ناچیز کلفتی شش فرزندش را بزرگ کرد.

وقتی «هنری» چهار ساله بود، پدر و مادرش از هم جدا می‌شوند و آنها ابتدا به نیومکزیکو و سپس فینیکس نقل مکان می‌کنند. او تا 17 سالگی با دو خواهر و برادر خود بر روی یک تخت می‌خوابید و شرایط بهتری در خانه‌شان وجود نداشت.

آلونزو برادر هنری می‌گوید: «ما عادت داشتیم که بر روی تخت با بالش با یکدیگر جنگ می‌کردیم. مانند گلادیا تورها شده بودیم.»

اما به زودی این جنگ و مبارزه به سالن ورزش کشیده شد، زمانی که هنری و برادر بزرگترش آنجل ستاره‌های تیم کشتی دبیرستان خود شدند. زمانی که آنجل به کمپ تمرینی کلورادو اسپرینگز راه یافت، هنری هم به عنوان یک ستاره تیم جوانان دنباله روی وی شد.

هنری می‌گوید: « حالا ما هر کدام یک تخت داشتیم اما، تنها بودیم.»

پدر هنری پس از مدت‌ها گرفتاری در دام مواد مخدر،‌ در مکزیکوسیتی در گذشت و فرزندانش نتوانستند در مراسم در گذشت وی شرکت کنند.

تری براندز مربی تیم ملی آمریکا می‌گوید: «او می‌توانست الان در زندان باشد یا به یک مواد فروش تبدیل شود. او می‌توانست خیلی چیزهای دیگر باشد.»

اما، قهرمانی المپیک؟؟

آنجل در این رابطه می‌گوید:«جز خودمان هیچ کس باورمان نمی‌کرد.»

هنری سهودو که اولین قهرمان‌اش را در 17 سالگی جشن گرفت، درسن بیست سالگی عضو تیم ملی آمریکا شد اما، در مسابقات جهانی 2007 در دور اول مغلوب شد. (وی به تقی داداشی باخت) گرچه این شکست او را ناراحت و غمگین کرد اما،‌ ناامید نشد و برای المپیک هم دوباره ملی پوش شد.

در طول مسابقه فینال برادر و دوستانش یک لحظه‌ آرام و قرار نداشتند و "هنری کوچک" را ترغیب به حمله می‌کردند. در ثانیه‌های پایانی هنری امتیاز از دست می‌دهد و عقب می‌افتد، اما سریعا بر می‌خیزد و با حمله‌ای برق آسا از ماتسوناگای ژاپنی امتیاز می‌گیرد تا قهرمان المپیک شود. با سوت پایان مسابقه، تنها اشک و فریاد در چهره هنری دیده می‌شود.

مادر هنری به دلیل نداشتن پاسپورت نتوانست به پکن برود اما، هنری پس از قهرمانی در المپیک گفت: «این مدال متعلق به مادرم است.»

سهودو روی تشک فریاد می کشد و 21 سال زندگی خود را مرور کند؛ از دست فروشی یک پسر مهاجر غیر قانونی تا قهرمانی المپیک. حالا او و خانواده‌اش دیگر فقیر نیستند.

بهزاد خداداد گفت: در مقایسه با پتانسیل موجود،‌ تیم ملی تکواندو در المپیک پکن می‌توانست بهتر از المپیک آتن نتیجه بگیرد اما، نتیجه به دست آمده در مقایسه با کارنامه کل کاروان ایران خوب بود.

ملی پوش وزن دوم تکواندو ایران اظهارکرد: در مسابقات نادریان و ساعی شاهد استرس بالای سرمربی تیم ملی بودیم تا جایی که ساعی با وجود چهار امتیاز عقب بودن از حریف با بیان جمله "نگران نباش من مسابقه را خواهم برد" سرمربی تیم ملی را آرام می‌کرد! در مسابقه نادریان نیز مهماندوست هیچ صحبتی با وی نکرد، در شرایطی که بازیکن باید توسط کوچ هدایت شود و روش مبارزه با حریف برزیلی به وی گفته می‌شد.

وی افزود: نادریان هر راند، بدتر از راند قبل مسابقه داد و از نظر فنی و روحی دچار افت شد تا جایی که راند سوم تنها بی هدف دست و پا می‌زد. یک "کوچ" بزرگ با درک شرایط بازیکن را نجات می‌دهد.

فینالیست سه دوره مسابقات جهانی تکواندو تصریح کرد: اگر خود را گول نزنیم، باید بپذیریم که هادی ساعی یک اسطوره است و با غیرت، شهامت، تجربه و کارکرد خودش به طلای المپیک رسید. به همراه این موارد دعای مردم را نیز باید در نظر داشته باشیم، زیرا روز مسابقه ساعی، مردم اعم از ورزشکار یا غیر ورزشکار وی را دعا می‌کردند.

خداداد گفت: از این مسابقه ساعی بسیار چیزها آموختم. من دراردوهای المپیک حضور داشتم و سرمربی تیم ملی و رییس فدراسیون اعتقاد نداشتند که ساعی بتوند مدال طلای المپیک را کسب کند."ساعی" ناممکن کادر فنی را ممکن کرد.

این ملی پوش تکواندو خاطر نشان کرد: رییس فدراسیون حتی یکبار در اردوهای تیم ملی از ملی پوشان سوال نکرد چه کم و کسری دارید. او تنها از انتظارات خود سخن می‌گفت. در واقع دغدغه‌ها و انتظارات به شکل یکجانبه مطرح می‌شد. حتی پیش از برگزاری آخرین انتخابی، صحبت‌های پولادگر باعث ایجاد جو نامطلوب در اردوی تیم ملی شد و کار به جایی رسید که یک بازیکن با رییس فدراسیون جروبحث کرد و گفت: "آقای پولادگر شما فقط توقع دارید."

خداداد در ادامه اظهار کرد: فدراسیون با بیان اینکه نادریان بهترین گزینه وزن اول المپیکی ایران بود تنها خودشان را توجیه می‌کنند. در حالی که بازیکنان بهتر از نادریان داشتیم تا با تجربه بیشتر نتایج بهتری بگیرند،‌آنها می‌خواستند هربازیکنی به جز خداداد را اعزام کنند. کادرفنی کاری کرد تا زمان مصدومیتم که می‌توانست ظرف یک هفته بهبود یابد، به دو، سه ماه افزایش یابد و از نظر انگیزه دچار افت شوم.

این ملی پوش در پاسخ به این سوال که آیا در صورت اعتماد به وی و فرصت برای رفع کامل مصدومیت، می‌توانست عملکرد موفق خود را در المپیک تضمین کند، گفت: با این کادر که روحیه من را تضعیف و انگیزه و سلامت را از من گرفت، نمی‌توانستم. آنها من را در یک ماه آخر نابود کردند و دیگر نمی‌توانستم تمرین کنم و به شرایط المپیک برسم. پیش از اعزام به تورنمنت آذربایجان، شرایط روحی و جسمی‌ام به حدی بود که صد در صد می‌توانستم طلای المپیک کسب کنم.

خداداد در ادامه یادآور شد: مهماندوست هنگام مربیگری تیم ملی تصور می‌کرد من و دو- سه بازیکن ملی پوش دوست نداریم وی مربی بدنساز باشد. پس از مسابقات جهانی چین نیز به پولادگر عنوان کردیم نمی‌توانیم با این مربی کار کنیم که دکتر بهرامی‌نژاد به عنوان مربی بدنساز به کادر فنی اضافه شد. در بحث سرمربی گری تیم‌ملی نیز گزینه‌های مناسب‌تری نسبت به مهماندوست وجود داشت که فدراسیون از آن استفاده نکرد. مرتضی کریمی، فریبرز عسگری و بیژن مقانلو هر کدام از شایستگی سرمربی تیم ملی برخوردارند.

خداداد خاطرنشان کرد: تکواندو پس از سالها نیاز به تفکرات تازه وجوان دارد. به مدیری که بتواند تحول ایجاد کند. در مدت هشت سال گذشته تاکنون، پولادگر اندیشه‌های خود را در فدراسیون جاری کرده است و با وجود احترام به وی، اما یک مدیر باید دلسوز باشد بارها به بازیکنان وعده داده شد که در صورت کسب مدال، پاداش خواهند گرفت ولی این پاداش‌ها با تاخیر و "خردخرد" پرداخت می‌شد. زندگی یک ورزشکار حرفه‌ای تکواندو از راه این ورزش می‌گذرد و ما منبع در آمد دیگری نداریم.

وی در پایان یاد آور شد: مردم انتظار دارند که صرف این همه هزینه به نتایج مناسب منجر شود. ساعی مدالش را مدیون خود، دعای مردم و زحمات چند ساله‌اش است و بس.

با پایان مسابقات المپیک پکن، تلاش صداوسیما نیز برای پوشش این رقابت‌ها تمام شد. البته گرچه کارشناسان درباره‌ی کیفیت عملکرد صداوسیما در این زمینه دیدگاه‌های متفاوتی دارند، اما اغلب مخاطبان دست‌کم از پوشش المپیک از رسانه‌ی ملی احساس رضایت می‌کنند.

در ارزیابی عملکرد رسانه‌ی ملی با هیوا یوسفی (دبیر سرویس ورزشی روزنامه اعتماد ملی)، آرش راهبر(دبیر تحریریه روزنامه دنیای فوتبال و دبیر سرویس ورزشی روزنامه کارگزاران) و غلامحسین شعبانی(مدیرمسوول مجله‌ی دنیای ورزش) و تعدادی از مخاطبان گفت‌وگو کرده است.

***

آرش راهبر دبیر و تحریریه روزنامه‌ «دنیای فوتبال» معتقد است. صداوسیما در پخش تصاویر ورزشکاران ایران مطابق انتظار عمل کرد و همه‌ی مسابقاتی که قابل پخش بود را روی آنتن فرستاد. در زمینه‌ی مسابقات مهم رشته‌های ورزشی دیگر عملکرد بدی نداشت.

وی درباره‌ی مهمانان ویژه برنامه‌های المپیک به خبرنگار ایسنا اظهار می‌کند: برخی از مهمانان به اصطلاح راحت و پوست‌کنده دیدگاه‌های خود و اتفاقات رخ‌داده را بیان می‌کردند اما بعضی دیگر پرده‌پوشی و حقایق را کتمان می‌کردند بنابراین دیدگاه‌های بسیار شخصی بیان می‌شد که برخی از آن‌ها مطابق واقعیت نبود.

دبیر سرویس ورزشی روزنامه‌ی «کارگزاران» می‌افزاید: برخی از گزارشگرانی که ویژه برنامه‌های المپیک را اجرا می‌کردند و بعضی مجریان به کار خود تسلط کافی نداشتند. آنان گاهی اوقات بی‌جهت سعی در ایجاد هیجان می‌کردند و در زمان‌های دیگر عملکردی معکوس داشتند. البته نتایج ضعیف کاروان ایرانی در المپیک باعث شد که عملکرد صداوسیما هم کاملا خوب ارزیابی نشود.

راهبر درباره‌ی گزارشگر اعزامی صداوسیما به پکن می‌گوید: بهتر بود مقداری به اتفاقات و ورزشکاران نزدیک‌تر بودند و گزاشگران جذاب و عمیق‌تری را ارسال می‌کردند. به گونه‌ای که اتفاقاتی را گزارش کنند که دیگران نمی‌بینند یا تمایل به دیدن آن‌ها ندارند.

***

هیوا یوسفی- دبیر سرویس ورزشی روزنامه‌ی اعتماد ملی ـ درباره‌ی پوشش مسابقات المپیک پکن در صداوسیما اظهار می‌کند: تلویزیون اصلا این رویداد جهانی را خوب پوشش نداد و در حد انتظار عمل نکرد، البته به علت دولتی و انحصاری بودن سیما از این سازمان انتظار نمی‌رود که با شبکه‌های بین‌المللی رقابت کند.

وی می‌افزاید: از زوایه‌ی دوربین تلویزیون، المپیک میدان کوچکی بود، چراکه به تعداد محدودی از رشته‌ها و رشته‌هایی که ورزشکاران ایرانی در آن حضور داشتند، پرداخته شد.

البته در روزهای پایانی این وضعیت بهتر شد چون مسابقات مهم روی آنتن رفت.

دبیر سرویس ورزشی روزنامه اعتماد ملی با اشاره به گزارشگران اعزامی صداوسیما به المپیک پکن می‌گوید: حجم فعالیت این افراد در مقایسه با تعداد آنان ناچیز بود، البته در بین آنان مدیران رسانه‌ی ملی دیده می‌شدند که گویا به عنوان گردشگر به پکن رفته بودند؛ از سوی دیگر در شرایطی که تیم فوتبال المپیک ایران به المپیک پکن راه نیافته بود گزارشگران فوتبالی چون عادل فردوسی‌پور به این رقابت‌ها اعزام شده بود. او عملا هیچ کارکرد مثبتی نداشت و حتی مسابقه‌ی فوتبال برزیل و آرژانتین در مرحله‌ی نیمه‌نهایی را از استودیو گزارش کرد.

یوسفی درباره‌ی گزارشگران سیما اظهار می‌کند: این سازمان با وجود تجربه‌ی چندین دوره المپیک و بازی‌های آسیایی هنوز گزارشگران متخصص برای رشته‌های مختلف مانند پینگ پونگ ندارد و اطلاعات ارایه‌داده در برخی رشته‌ها از جمله مسابقات ژیمناستیک بسیارکم بود.

وی می‌افزاید: حداقل از صداوسیما انتظار می‌رود که همانند نمایندگان سایر رسانه‌ها، از تجربه‌های کسب شده و دیدن نحوه‌ی عملکرد شبکه‌های معتبر در پوشش رقابت‌ها در سال‌های بعد استفاده کنند، اما متأسفانه این‌گونه عمل نمی‌شود و مسابقات هم‌چنان به صورت گزینش شود روی آنتن می‌روند.

***

غلامحسین شعبانی ـ مدیر مسوول مجله‌ی «دنیای ورزش» - در زمینه‌ی عملکرد صداوسیما در پوشش مسابقات المپیک پکن به اظهار می‌کند: به علت محدودیت‌ها و معذوریت‌های موجود از سیما، نمی‌توان توقع پوشش کامل مسابقات المپیک را داشت. البته این نکته باعث دلگیری علاقه‌مندان به ورزش می‌شود.

وی درباره‌ی گزارش مسابقات المپیک اظهار می‌کند: در این زمینه برنامه‌ریزی خاصی نداشته است. در نتیجه مسوولان سیما از پخش برخی مسابقات صرف‌نظر می‌کردند و در رابطه‌ی نتایج ورزشکاران ایرانی هم با موج احساسات مردم حرکت می‌کردند به گونه‌ای که با باخت ورزشکاران ایرانی انتقادات در برنامه‌ها مطرح و با برد آنان نوعی برخورد می‌شد که گویی تمام مشکلات حل شده است. در کل افراط و تفریط در رویکرد سیما به نتایج کسب‌شده از سوی کاروان ایرانی دیده می‌شد.

مدیر مسوول مجله «دنیای ورزش» تأکید می‌کند: رسانه‌ها نباید با موج احساسات مردم همراه شوند، البته باید به آن توجه و در ضمن با برنامه‌ریزی و حساب‌شده عمل‌کننده در نتیجه برای عملکرد بهتر در المپیک لندن باید از هم‌اکنون برنامه‌ریزی‌ها را آغاز کرد.

شعبانی درباره‌ی عملکرد گزاشگران اعزامی صداوسیما به المپیک پکن می‌گوید: توانایی صداوسیما در همین حد است البته متأسفانه در رسانه‌ها سفرها به شکل نوبتی است و به تخصص خبرنگاران و گزارشگران توجه چندانی نمی‌شود. به عنوان نمونه در شرایطی عادل فردوسی‌پور به پکن اعزام شد که «برنامه‌ی 90» آغاز شد، تیم فوتبال المپیک تهران به المپیک راه نیافته بود.

***

اغلب بیننندگان پوشش مسابقات المپیک پکن احساس رضایت می‌کنند اما برخی از آنان معتقدند که گزاشگران بعضی رشته‌ها اشتباهات فاحشی را مرتکب می‌شوند.

محمدتقی ابراهیمی ازداوران بین‌المللی شوتوکان معتقد است: تلویزیون در پوشش مسابقات المپیک پکن عملکرد خوبی داشت اما در بخش‌های کارشناسی گاهی از افرادی دعوت می‌شد که مغرضانه اظهارنظر می‌کردند، بعضی از گزارشگران و مجریان پس از باخت ورزشکاران ایرانی، چنان از آنان انتقاد می‌کردند که این افراد برای مدت‌ها روحیه‌ی خود را از دست می‌دهند.

از سوی دیگر گزارشگران دیدگاه‌های متناقضی مطرح می‌کردند.

وی تأکید می‌کند: در صداوسیما باید شکست‌های کاروان ورزش ایرانی بررسی شود و به اظهارنظرهای احساسی بسنده نشود.

ابراهیمی با اشاره به کارشناسان ویژه برنامه‌های المپیک پکن می‌گوید: برای پخش در رشته‌ی ورزشی از کارشناسان همان رشته برای صحبت درباره‌ی آن دعوت می‌شد که این مورد نکته‌ی مثبتی محسوب می‌شد.

مردی 37 ساله از مخاطبان منطقه‌ی 10 تهران نیز معتقد است که پوشش بازی‌های المپیک پکن از سیما خوب بود اما ناکامی‌های ورزشکاران ایرانی بر عملکرد گزاشگران اعزامی تأثیر منفی گذاشته بود. از سوی دیگر برخی گزارشگران که از استودیو بازی‌ها را گزارش می‌کردند، اشتباهات فاحشی مرتکب می‌شدند به عنوان نمونه درحالی که گزاشگر «پوشش» در وزنه‌برداری را حرکتی ابتدایی توصیف کرد اما کارشناس آن را حرکتی توصیف کرد که برخی از قهرمانان وزنه‌برداری از آن استفاده می‌کردند.

دختری 29 ساله از علاقمندان ورزش ، ساکن منطقه 4 تهران، هم پوشش این رقابت‌ها را خوب ارزیابی می‌کند اما معتقد است که کارشناسان متنوعی در هر یک از شبکه‌ها استفاده نمی‌شدند.

مردی 58 ساله که در منطقه‌ی نظام‌آباد سکونت دارد اعتقاد دارد که رادیو ورزش در پوشش مسابقات عملکرد بهتری از شبکه ‌سه سیما داشت از سوی دیگر جای یک گزارشگر ورزش‌های رزمی در پکن خالی بود.

مردی 35 ساله از پیگیران مسابقات ورزشی و ساکن منطقه‌ی 7 تهران معتقد است که عملکرد سیما در پوشش مسابقات المپیک پکن عالی بود حتی از ماهواره هم بهتر پوشش دادند.

دختری 20 ساله که در منطقه‌ی تهرانپارس زندگی می‌کند، درباره‌ی عملکرد صداوسیما در پوشش مسابقات المپیک پکن می‌گوید: سیما مسابقات ورزشکاران ایرانی را به طور کامل مستقیم پخش نکرد. درحالی که باید به مسابقات آنان توجه بیشتری می‌کرد.

وی می‌افزاید: برقراری دوبار ارتباط مستقیم با گزارشگران ایرانی در پکن خوب بود، اما تنوع تخصص درباره‌ی رشته‌های مختلف ورزشی نداشتند. بنابراین افراد اعزامی از رشته‌های متفاوتی گزارش تهیه می‌کردند.

استاندار آذربایجان شرقی گفت: هادی ساعی، قهرمان المپیک و تنها مدال‌آور کاروان ورزشی ایران در المپیک پکن به نحو شایسته‌ای در زادگاه خود تجلیل خواهد شد.

محمد معمارزاده ساعی را فرزند آذربایجان نامید و تصریح کرد: او با کسب مدال طلای رشته تکواندو نه تنها شایستگی‌های خود را برای چندمین بار به نمایش گذاشت، بلکه مایه افتخار آذربایجان و کل ملت ایران اسلامی شد.

وی با تاکید بر این که آیین تجلیل از ساعی به شیوه مناسب و در خور جایگاه این قهرمان ارزنده ملی در تبریز برگزار خواهد شد، اظهار کرد: از هم اکنون تمهیدات لازم برای برگزاری باشکوه این مراسم توسط استانداری اندیشیده شده است.

معمارزاده با رد هر گونه دخالت مسایل سیاسی و جناحی در خصوص برگزاری یا عدم برگزاری آیین تجلیل از هادی ساعی، تصریح کرد: این ورزشکار با اخلاق مایه غرور ایرانیان است و باید تلاش‌های او به نحو احسن مورد تجلیل قرار بگیرد و مسایل سیاسی نباید در این مورد دخالتی داشته باشد.

وی وعده داد: مراسم تجلیل از هادی ساعی با حضور جامعه ورزشی و جوانان علاقمند آذربایجانی برگزار شود.

استاندار آذربایجان شرقی زمان احتمالی برگزاری آیین تجلیل از مدال آور المپیک پکن را یکشنبه آینده اعلام کرد.

گفتنی است: هادی ساعی برنده دو مدال طلای المپیک آتن و پکن در روستای بینه کوهول از توابع شهرستان بستان‌آباد در فاصله 40 کیلومتری تبریز متولد شده است.

مراد محمدی، قهرمان سوم و دارنده‌ی مدال برنز المپیک 2008 پکن در میان استقبال گرم همشهریانش وارد ساری شد.

مراد محمدی یکی از دو مدال آور کاروان ورزش ایران در المپیک پکن عصر روز گذشته وارد ساری شد و مورد استقبال گرم همشهریان خود و هم‌چنین مسئولین قرار گرفت.

دارنده مدال برنز وزن 60 کیلوگرم المپیک در این مراسم اظهار کرد: کسب مدال المپیک یکی از رویاهای من بود و سال‌ها برای این لحظه تلاش کردم.

تنها مدال آور کشتی در المپیک افزود: 17 سال برای این لحظه زحمت کشیدم، خوشحالم که دست خالی برنگشتم و شرمنده مردم نشدم.

سرپرست تیم ملی بسکتبال گفت: تیم بسکتبال می‌توانست بهتر از اینها در المپیک ظاهر شود؛ ولی همه کارشناسان، از بازیهای تیم ایران رضایت دارند.

حسن نوربخش با بیان این که از نتایج تیم ملی رضایت داریم، اظهار کرد: با علم به این که نتایج بسکتبال بسیار خوب بود اولین تجربه المپیکی بسکتبال محسوب می‌شد؛ ولی با توجه به پتانسیل بازیکنان، انتظار داشتیم بهتر از اینها در مسابقات ظاهر شوند.

وی ادامه داد: دیدار مقابل آرژانتین بسیار ایده‌آل بود و تیم را شارژ کرد. نیمه دوم بازی برابر کرواسی، کوارتر دوم و سوم با روسیه بسیار خوب بود. متاسفانه تنها در دیدار مقابل استرالیا تیم ایران در حد خودش ظاهر نشد.

سرپرست تیم ملی بسکتبال متذکر شد: اگر سوابق 10 تیم بالاتر از ایران در المپیک را بررسی کنیم و سوابق آنها را ورق بزنیم، خواهیم دید که آنها تجربه حضور در المپیک را در کارنامه خودشان دارند. روسیه با وجود این کار قهرمان اروپاست نتوانست به مرحله‌ی دوم رقابتهای المپیک صعود کند. بنابراین تیم ما در مقابل با روسیه عملکرد خوبی داشته است.

نوربخش درباره اهداف تیم ملی بسکتبال پس از المپیک خاطرنشان کرد: از این پس برای مسابقات جام ملتهای آسیا تلاش خواهیم کرد. سه تیم اول در این رقابت‌ها به مسابقات جهانی بسکتبال اعزام خواهند شد. بسکتبال ایران، همه مدارج ورزش را طی کرده است به جز جام جهانی.

وی با بیان این که صمد نیکخواه بهرامی به لیگ فرانسه و حامد حدادی به NBA پیوستند، تصریح کرد: حضور بازیکنان بسکتبال ایران در لیگ‌های اروپایی و آمریکا راه را باز می‌کند تا سایر بازیکنان با پتانسیل بالایی که دارند امکان پیوستن به تیم‌های برتر دنیا را پیدا کنند. هر چه بازیکنان بیشتری را در لیگ اروپا و آمریکا داشته باشیم، بسکتبال ما رشد خواهد کرد که این باعث افتخار ماست.

سرپرست تیم ملی بسکتبال ادامه داد: بسکتبال ایران در المپیک، نمایش خوبی از خود به دنیا ارائه کرد و خود را به بسکتبال اروپا شناساند. پیش از این تیم‌های استرالیا، آمریکا، کرواسی برای دیدار دوستانه تیم ایران را نمی‌پذیرفتند؛ ولی اکنون با قبول پرداخت همه‌ی هزینه‌ها از ما دعوت می‌کنند که با آنها بازی کنیم.

حضور در المپیک برای ما افتخار آفرین بود. ما تلاش کردیم در المپیک از حیثیت بسکتبال دفاع کنیم، خوشبختانه موفق شدیم و پس از این، باید تلاش کنیم تا نتایج و شرایط بهتری را برای تیم کشورمان فراهم کنیم.

در فاصله‌ی 11 روز مانده به شروع بازی‌های پارالمپیک 2008 پکن زمان رقابت‌های نمایندگان ایران مشخص شد.

ورزشکاران معلول، جانباز، نابینا و کم بینای ایرانی توانستند 86 سهمیه ورودی پارالمپیک 2008 پکن را کسب کنند اما کاروان ایران با 74 ورزشکار به پکن می‌رود.

جدول زمان‌بندی رقابت ورزشکاران ایران در بازی‌های پارالمپیک پکن:

(تمام زمان‌ها به وقت محلی است)

* روز اول، 16 شهریور

مراسم افتتاحیه بازی‌ها

* روز دوم، یک‌شنبه: 17 شهریور

ساعت 9 تا 10 و 45 دقیقه: بسکتبال با ویلچر ایران – روسیه

ساعت 11 و 30 دقیقه: والیبال نشسته ایران – چین

ساعت 12 تا 15 جودو

وزن 60 کیلوگرم سعید رحمتی

وزن 66 کیلوگرم: رضا گل‌محمدی

ساعت 16: تنیس روی میز ، نرگس خزایی (مقدماتی)

ساعت 17: گلبال، ایران – کانادا

ساعت 17: تیراندازی، بهمن کریمی (مقدماتی)

ساعت 18: تنیس روی میز، فروغ بختیاری (مقدماتی)

* روز سوم، دوشنبه 18 شهریور

ساعت 11 و 20 دقیقه: تنیس روی میز، نرگس خزایی (دور دوم)

ساعت 12 تا 15 و 30 دقیقه: جودو، وزن 73 عباس موسی‌پور، وزن 81 سید امیرحسین نتاج

ساعت 13 و 30 دقیقه تا 14 و 45 دقیقه: فوتبال هفت نفره، ایران – ایرلند

ساعت 15 و 30 دقیقه تا 17 و 15 دقیقه: بسکتبال با ویلچر، ایران – سوئد

ساعت 15 و 30 دقیقه: والیبال نشسته،‌ ایران – برزیل

ساعت 16 و 40 دقیقه: تنیس روی میز، فروغ بختیاری (دور دوم)

ساعت 17: دوومیدانی، فاطمه منتظری و محسن کائدی (مقدماتی)

ساعت 18 و 40 دقیقه: تنیس روی میز، نرگس خزایی (دور دوم)

ساعت 18 و 40 دقیقه: تیراندازی، نیره عاکف و سید رمضان صالح‌نژاد (مقدماتی)

ساعت 20: گلبال، ایران – برزیل

* روز چهارم، سه‌شنبه 19 شهریور

ساعت 10 تا 11 و 45 دقیقه: بسکتبال با ویلچر: ایران – ژاپن

ساعت 11 و 30 دقیقه: والیبال نشسته، ایران – مصر

ساعت 12: دوومیدانی: فاطمه منتظری و علی الهی، علی‌محمد یاری، جواد هردانی (مقدماتی)

ساعت 14: وزنه‌برداری: مرتضی دشتی

ساعت 17: گلبال:‌ ایران – سوئد

جودو: وزن 100+ کیلوگرم حمزه ندری

* روز پنجم، چهارشنبه 20 شهریور

ساعت 9 تا 10 و 45 دقیقه: بسکتبال با ویلچر، ایران – آلمان

ساعت 9 تا 10 و 15 دقیقه: فوتبال هفت نفره، ایران – انگلستان

ساعت 10: د وومیدانی، آقایان محمدرضا میرزایی، مهرداد کرم‌زاده و مهدی اصغری

ساعت 10: گلبال، ایران – آمریکا

* روز ششم، پنج‌شنبه 21 شهریور

ساعت 16 و 15 دقیقه تا 18: بسکتبال با ویلچر، ایران – کانادا

ساعت 17: تیراندازی، سیدرمضان صالح‌نژاد (دور دوم)

ساعت 17: وزنه‌برداری، غلامحسین چلتوک کار و حمزه محمدی

ساعت 20: گلبال، ایران – چین

دوومیدانی: علی الهی، فینال پنج هزار متر، مقدماتی 10 هزار متر

* روز هفتم، جمعه 22 شهریور

ساعت 13 و 30 دقیقه تا 14 و 45 دقیقه: فوتبال هفت نفره، ایران – اوکراین

دوومیدانی آقایان مهدی مرادی، سیامک فرج‌زاده، جلال خاک‌زادیه

ساعت 17: تیراندازی، نیره عاکف، بهمن کریمی و رمضان صالح‌نژاد

* روز هشتم، شنبه 23 شهریور

وزنه‌برداری، هادی حسینی

* روز نهم، یک‌شنبه 24 شهریور

وزنه‌برداری، مجید فرزین

دوومیدانی جواد هردانی، مهرداد کرم‌زاده، علی الهی

* روز دهم، دوشنبه 25 شهریور

وزنه برداری، مجید بافنده صداقتی

دوومیدانی، عبدالرضا جوکار، جلیل باقری و فرزاد سپهوند

* روز یازدهم، سه‌شنبه 26 شهریور

وزنه‌برداری، علی صادق‌زاده و کاظم رجبی

* روز دوازدهم، چهارشنبه 27 مرداد

مراسم اختتامیه

پس از کلاس‌بندی‌ها در پارالمپیک پکن که یک هفته پیش از شروع بازی‌ها برگزار می‌شود،‌ برنامه‌ی رقابت چند تن دیگر از نمایندگان کشورمان در دوومیدانی مشخص خواهد شد.

رضا یزدانی گفت: هیچ صحبتی درباره‌ی شکستم در المپیک ندارم.

ملی‌پوش وزن 84 کیلوگرم تیم کشتی آزاد پس از بازگشت به ایران  گفت: تنها می‌توانم بگویم که باختم و دیگر هیچ حرفی ندارم.

وی افزود: تمامی کشتی گیران قوی بودند و به این رقابت‌ها آمدند تا مدال بگیرند، در هر صورت نتوانستم امتیازی به دست آورم، شاید این صلاح بوده است و من هیچ حرفی برای گفتن ندارم.

یزدانی در پایان گفت: حریفی که در المپیک مغلوبش شدم را پیش از این شکست داده بودم اما در هر صورت این بار باختم.