روزنامه اسپانیایی Sport از علاقه‌مندی بارسلونا به خرید کریستین پولسن نوشت.

این روزنامه از این بازیکن دانمارکی به عنوان گزینه بعدی آبی - اناری‌ها در صورت شکست گفت‌وگوهایشان با لیورپول بر سر خرید خاویر ماسکرانو یاد کرد.

براین اساس بارسلونا حاضر است برای این هافبک 29 ساله، 15 میلیون یورو بپردازد. پولسن در یوونتوس تورین، تیم کنونی‌اش جایگاه ثابتی ندارد و در فهرست فروش باشگاه قرار گرفته است.

چیرو فرارا، سرمربی جدید یووه در نشستی خبری تاکید کرد که او دیگر روی این هافبک تیم ملی دانمارک حساب نمی‌کند.

پولسن در سال‌های 2002 تا 2006 در شالکه بازی می‌کرد. او سابقه بازی در سویا را نیز دارد.

روزنامه برزیلی "گلوبواسپورت" از علاقه‌مندی باشگاه کورینتیانس به خرید خوان رومان ریکلمه نوشت.

این باشگاه برزیلی که هم اکنون "رونالدو" را در اختیار دارد، قصد دارد تیم فوتبالش را تقویت کند. برهمین اساس سران باشگاه در نظر دارند، ریکلمه آرژانتینی را به خدمت بگیرند. آنها برای این منظور با گروه سرمایه‌گذاری DIS دیدار داشته‌اند تا پول لازم برای ارایه پیشنهاد به ریکلمه را تامین کنند.

سران کورینتیانس می‌خواهند به این هافبک بازی‌ساز تا دو هفته آینده پیشنهاد همکاری بدهند. این بازیکن که سابقه پنج سال حضور در فوتبال اروپا را دارد، با داشتن 31 سال سن شاید برای حضور دوباره در فوتبال تازه سبز پیر باشد، اما در صورت پیوستن به یکی از مردمی‌ترین باشگاه‌های برزیل می‌تواند به DIS کمک کند تا در بازار آمریکای چنوبی جایگاهش را محکم کند. این همان چیزی است که برای کارلوس توس و گروه MSI رخ داد.

بازیکن ایرانی تیم فوتبال اوساسونا گفت: به احتمال فراوان از این تیم جدا نخواهم شد و فصل آینده را هم در اوساسونا حضور خواهم داشت.

جواد نکونام درباره‌ی پیشنهاد دوباره‌ی باشگاه ویارئال اظهار کرد: در حال حاضر در تهران بسر می‌برم و خودم اطلاعی از روند مذاکرات ندارم. باید تا چند روز آینده برای حضور در تمرینات اوساسونا به اسپانیا برگردم. مدیر برنامه‌هایم در حال مذاکره با مسوولان باشگاه ویارئال است. اما، دیگر به احتمال فراوان از اوساسونا جدا نخواهم شد و احتمال حضورم در ویارئال بسیار کم است.

وی درباره‌ی دلیل این تصمیم گفت: من به اوساسونا علاقه‌مندم و در این تیم شرایط خوبی دارم. هواداران اوساسونا هم به من لطف دارند. جدا شدن از این تیم برایم دشوار است. دوست دارم که فوتبالم را در این تیم ادامه دهم. با یارگیری که اوساسونا در فصل نقل و انتقالات انجام داده است، به فصل آینده بسیار امیدوارم و فکر می‌کنم تیم قدرتمندی را برای فصل بعد داشته باشیم.

کاپیتان تیم ملی ایران درباره‌ی خداحافظی مهدی مهدوی‌کیا، وحید هاشمیان و علی کریمی گفت: وقتی خبر خداحافظی این سه بازیکن را شنیدم، از ناراحتی موی تنم سیخ شد و واقعا ناراحت شدم. مهدوی‌کیا، هاشمیان و کریمی سه دوست بسیار خوب من در تیم ملی بودند که هر سه‌ آنها از هر نظر نمونه بودند. متاسفم که در فوتبال‌مان نمی‌توانیم به خوبی قدردان زحمات بازیکنانی مانند مهدوی‌کیا، هاشمیان و کریمی باشیم.

نکونام با انتقاد شدید از برخی رسانه‌ها که به گفته‌ی او بازیکنان تیم ملی را به خیانت متهم کرده بودند، به ایسنا گفت: می‌گویند برخی بازیکنان تیم ملی خائن هستند در صورتی که بکار بردن چنین لفظی در قبال بازیکنانی که سال‌ها برای تیم ملی ایران بدون کوچکترین چشمداشت مالی تلاش کردند، غیر منصفانه است. بازیکنان تیم ملی همیشه ودر همه حال با تمام وجود برای تیم ملی زحمت کشیده‌اند. آنها تنها به فکر افتخارآفرینی بودند. در اسپانیا ابتدا من را به عنوان یک بازیکن ایرانی می‌شناسند و بعد نامم را می‌دانند. در جواب کسانی که می‌گویند بازیکنان تیم ملی خائن هستند، باید بگویم خائن کسانی هستند که مطالبی را علیه فوتبال ایران و بازیکنان تیم ملی می‌نویسند.

وی ادامه داد: می‌دانید که ما از باشگاه‌ها پول می‌گیریم و پولی را از فدراسیون فوتبال دریافت نمی‌کنیم. پس چطور می‌شود که به بازیکنانی که بدون کوچکترین چشمداشت مالی به فکر خدمت به تیم ملی کشورشان هستند لقب خائن داد. چند سالی است که پول وارد فوتبال ایران شده است اما، بازیکنانی مانند مهدوی‌کیا، هاشمیان، کریمی و من سال‌هاست برای تیم ملی بازی می‌کنیم واین به خاطر عشق به پیراهن ملی است. همیشه و همه وقت اولویت برای من تیم ملی بوده است. حالا هم می‌گویم اگر اوساسونا مهمترین بازی را داشته باشد و تیم ملی ضعیف‌ترین بازی را در رقابت‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا داشته باشد، با تمام وجود تیم ملی را برای بازی انتخاب می‌کنم.

وی افزود: شاید مشکلاتی وجود داشته باشد اما، من و بازیکنان تیم ملی هیچ گاه محبت مردم را فراموش نمی‌کنیم که در سخت‌ترین شرایط برای تشویق تیم ملی به ورزشگاه‌ها می‌آیند. اگر من در حال حاضر در اوساسونا بازی می‌کنم، به خاطر تیم ملی است. مطمئن باشید تا زمانی که تیم ملی به من نیاز داشته باشد همیشه و همه وقت اولویت اصلی من تیم ملی است.

نکونام با بیان اینکه تمامی بازیکنان فوتبال ملی ایران از سال‌های گذشته تاکنون غریبانه از فوتبال خداحافظی کردند، گفت: استیلی، دایی، عزیزی، پیروانی، هاشمی‌نسب و دهها بازیکن دیگر از تیم ملی خداحافظی کردند اما، برای کدامیک از آنها بازی خداحافظی گذاشتیم. از فدراسیون می‌خواهم در زمانی مناسب که امکان حضور بازیکنان لژیونر هم وجود داشته باشد، در نیم فصل مراسم تقدیر از بازیکنان گذشته و فعلی را برگزار کند تا به صورت آبرومندانه‌ای از این بازیکنان تقدیر و تشکر شود. اگر ما این کار را انجام ندهیم، بازیکنان جوان که تازه اول راه هستند انگیزه‌ی چندانی برای ورود به دنیای فوتبال پیدا نمی‌کنند اما، اگر از بازیکنان قدیمی قدرانی کنیم، دلگرمی خوبی برای بازیکنان دیگر است. امیدوارم مراسمی با آبرو و با حضور فوتبالی‌ها برگزار شود و از بازیکنان بزرگ فوتبال ایران که در سال‌های گذشته و همچنین در ماه اخیر از تیم ملی خداحافظی کردند، تقدیر و قدردانی شود.

نکونام در پایان از اظهارنظر درباره‌ی وضعیت تیم ملی خودداری کرد و گفت: پس از بازگشت تیم ملی از کره جنوبی کوچکترین صحبتی را درباره‌ی تیم ملی و فدراسیون فوتبال انجام نداده‌ام. حالا هم نمی‌خواهم تا زمان مشخص شدن وضعیت فوتبال ایران درباره‌ی تیم ملی صحبت کنم.

لیونل مسی بهترین فوتبالیست دنیاست، اگر چه او همواره نحیف ترین هم به شمار می آید. این نوشته گزارشی است از روبرتو ساویانو درباره هنر مسی در فوتبال و دیدار او با این بازیکن در بارسلونا.

روبرتو ساویانو در سال ‌1979 در نزدیکی ناپولی به دنیا آمد. او نخست به عنوان خبرنگار کار می کرد. Gomorrha پرفروش ترین کتابش در سال ‌2006 چاپ شد. کتابی درباره روش های کار گروه مافیایی "کومورا" . این کتاب به ‌42 زبان بازگردان و از روی آن فیلمی هم ساخته شده است:

با لیو در رختکن نوکمپ، یکی از بزرگترین ورزشگاه های دنیا رو به رو شدم. مسی از سکوها همانند لکه ای کوچک، مهار ناشدنی و بسیار سریع به چشم می آید. او از نزدیک هم جوانی نحیف، اما جان سخت و خستگی ناپذیر است؛ بی اندازه کم رو و خجالتی. زیر لب ترانه ای آرژانتینی را زمزمه می کند. چهره ای دوست داشتنی، صاف و بدون چین و چروک دارد، بدون ریش و سبیل.

لیونل مسی کوچک ترین قهرمان زنده فوتبال است، با لقب "کک". او اندام بچه را داراست. در واقع رشد او به عنوان کودک تقریبا در ده سالگی متوقف شد. دست و پاهای کودکان دیگر بلندتر بودند؛ صدایشان هم دستخوش دگرگونی می شد. با این حال لیونل کوچک ماند. یک جای کار ایراد داشت. آزمایش ها هم این موضوع را تایید می کردند: هورمون های رشد او تا اندازه ای منظم عمل نمی کردند. آن طور که معلوم شد، مسی به گونه ای نادر از بیماری "نانیسم" مبتلا بود. همزمان با هورمون های رشد در کار دیگر هورمون ها نیز اختلال هایی ایجاد شده بود و آنها نیز ترشح نمی شدند. پوشیده نگه داشتن این ایراد ناشدنی بود. دوستان در زمین فوتبال متوجه شدند که [رشد] لیونل متوقف مانده است. مسی می گوید: "همیشه کوچک تر از همه بودم. هر کاری که می کردم و هر کجا که می رفتم، آنها همیشه می گفتند: "لیونل عقب افتاده است." انگار او در جایی از مسیر از بقیه عقب افتاده بود.

در یازده سالگی قد او تقریبا ‌140 سانتی متر است. پیراهن باشگاهش، نیو ولز اولد بویز در شهر روزاریوی آرژانتین برایش بسیار بزرگ است و به تنش زار می زند. پایش در کفش شنا می کند، بنا بر این او بند کفش هایش را همانند کفش های خانگی می بندد. او بازیکنی استثنایی است، با این حال اندام یک کوتوله هشت ساله را دارد و نه یک نوجوان در حال رشد را.

درست در سن و سالی که در آن هر کس با نگاه به آینده می خواهد استعدادهایش را برای رشد و پیشرفت به کار بگیرد، رشد اولیه در مورد دست ها، پاها و تن او راکد می ماند. این برای مسی به معنای پایان تمام امیدهایی است که از نخسین روزهای حضورش در زمین فوتبال در پنج سالگی داشت. او احساس می کند، که با پایان یافتن رشدش همه چیز پایان یافته است. هر چیزی که او می خواست روزی بشود. همزمان پزشکان در این اندیشه هستند که چنانچه با این بیماری به موقع مبارزه شود، شاید بتوان آن را بر طرف کرد. تنها اقدام ممکن هورمون درمانی با هورمون GH است: بمباران سالانه که با کمک آن شاید بتوان سانتی متر هایی از رشد صورت نگرفته را جبران کرد؛ سانتی مترهایی را که او نیاز دارد تا با آنها بتواند با غول های فوتبال مدرن رقابت شانه به شانه ای داشته باشد. درمان این بیماری بی اندازه پر هزینه است. سنگین برای خانواده: درمان این مرض ماهانه ‌900 دلار خرج در بر دارد. فوتبال برای رشد و رشد برای فوتبال: از این به بعد این تنها را پیش روست.

او در جریان یک بازی توجه یک استعداد یاب را به خود جلب می کند. استعداد یاب ها در زندگی بازیکنان فوتبال همه چیز هستند. با هر مسابقه ای که آنها به تماشایش می روند، با هر نوجوانی که تصمیم می گیرند، رشد و پیشرفتش را پیگیری کنند، و با هر پدری که می خواهند، با او به صحبت بنشینند، درباره سرنوشتی تصمیم می گیرند و آن را رقم می زنند. آنها در بیشتر موارد درها را به روی بازیکنان جوان می گشایند. با همه این ها چیزی که باید به مسی ارائه شود، بسیار بیشتر است. آنها نه تنها می توانند فوتبالیست شدن را برای او ممکن کنند، که سلامت و تندرستی را بار دیگر به او باز می گردانند.

کارلس رکساچ، مدیر ورزشی بارسلونا، پس از آن که لیونل را در زمین دیده بود، این طور تعریف می کند: "پنج دقیقه برای دیدن این که او برگزیده است، کافی بود." آشکار است که استعدادی بی نظیر در پاهای مسی نهفته است. چیزی که از فوتبال فراتر می رود. وقتی کسی به تماشای او هنگام فوتبال می نشیند، همانند وقتی است که فرد به موسیقی گوش می دهد، گویی هر قطعه در یک ترکیب از هم پاشیده به جای خودش باز می گردد.

رکساچ می خواهد او را خیلی زود از آن خود کند: "هر کسی بود، بلافاصله او را با طلا می سنجید." آنها روی یک کاغذ بی ارزش قرار داد خود را می نویسند، روی یک دستمال. رکساچ و پدر "کک" پای آن قرارداد را امضا می کنند. این تکه کاغذ بی ارزش زندگی لیونل را دگرگون خواهد کرد. بارسلونا این کودک جاودانه را باور دارد. باشگاه تصمیم می گیرد که هزینه های هر هورمونی را که ترشح نمی شود، بپردازد. اما مسی برای درمان باید راهی اسپانیا شود، همراه با همه اعضای خانواده، پدر، مادر و سه خواهر و برادرش که اکنون با او از روزاریو رفته‌اند؛ بدون مدرک و بدون کار و با اعتماد صرف به قراردادی که روی یک دستمال نوشته شده است. با این امیدواری که شاید در این اندام کودکانه بخت و اقبال آن‌ها نهفته باشد. باشگاه در سال ‌2000 به مدت ‌3 سال هر گونه پشتیبانی پزشکی و درمانی مسی را تضمین می‌کند. برخی بر این باورند که شخصی که ایمان دارد به یاری فوتبال می‌تواند از جهنم و عذاب خارج شود، نیرویی در خود دارد که او را به هر هدف دلخواهش می‌رساند.

با این همه درمان به گونه‌ای وحشتناک توان مسی را می‌گیرد. حالش همواره بد است و پی‌درپی بالا می‌آورد. عضله‌ها به نظر در حال پاره شدن و استخوان‌های بدن در حال خرد شدن هستند. در عرض چند ماه اندامش بزرگتر شده و به اندازه‌ای می‌رسد که در واقع در مدت چند سال باید به این اندازه می‌رسید. مسی می‌گوید: "توانایی درد کشیدن را نداشتم و نمی‌توانستم به باشگاه جدیدم چیزی ارائه بدهم، باشگاهی که همه چیز را مدیونش هستم." تفاوتی بنیادین میان آن‌هایی است که استعدادشان را به کار می‌گیرند تا پیشرفت کنند و آن‌هایی که همه چیزشان بسته به آن استعداد است. هنر زندگی است اما نه به این معنا که هنر همه چیز یک فرد شود و او را در خود غرق کند. بلکه به آن معناست که به شخصی آتیه ببخشد. برنامه دومی وجود ندارد، هیچ گونه جایگزینی هم وجود ندارد که بتوان به آن رجوع کرد.

سرانجام بارسلونا پس از ‌3 سال می‌خواهد لیونل مسی را به کار بگیرد و خانواده می‌داند که اگر او اکنون نتواند آن طور که از او انتظار می‌رود، بازی کند، دردسرهایی برطرف ناشدنی پیش خواهد آمد. آنها در آرژانتین همه چیز را از دست داده‌اند و در اسپانیا هم هنوز چیزی را به دست نیاورده‌اند. اما زمانی که "کک" شروع به بازی می‌کند، هر گونه ترس و هراسی محو و برطرف می‌شود. مسی با تمرین سخت و پشتیبانی باشگاه نه تنها شجاعت که حتی رشد جسمانی لازم را نیز سال به سال و سانتی‌متر به سانتی‌متر به دست می آورد.

هیچ کس به درستی نمی‌داند که او امروز چند سانتی‌متر قامت دارد. بیشتر افراد می‌گویند او ‌69 / ‌1 متر است برخی هم کمی کمتر. برخی هم عنوان می‌کنند مسی هم‌اکنون به ‌60 / ‌1 می‌رسد و هنوز هم در حال رشد است. منابع رسمی دقیق نیستند. آن‌ها به او رفته رفته سانتی‌مترهای بیشتری را نسبت می‌دهند. گویا بحث بر سر درآمد یا بهایی است که او از خود در میدان نشان می‌دهد. حقیقت آن است که پیش از به صدا درآمدن سوت آغاز بازی و زمانی که دو تیم برابر هم صف‌آرایی می‌کنند، قد بازیکنان کم و بیش در یک اندازه و راستاست. تنها باید به چهره بازیکنان نگاه کرد تا چهره مسی را تشخیص داد. زمانی که تصاویر تلویزیونی سر او را نشان ندهد،‌ از اندامش نمی‌توان دریافت او مسی است.

در واقع هیچ کسی به طور پی‌درپی به دنبال او نیست. مرکز ثقل او به گونه‌ای است که مدافعانی که می‌کوشند او را متوقف یا سرنگون کنند، نمی‌توانند. او زمین نمی‌خورد حتی متزلزل هم نمی‌شود. به دویدنش ادامه می‌دهد، توپ را پیش می اندازد، متوقف نمی‌شود، دریبل می‌کند، جلو می‌زند، می‌خزد، فرار می‌کند و فریب می‌دهد. او مهار ناشدنی است. در بارسلونا به تمسخر گفته می‌شود، روبرتو کارلوس و فابیو کاناوارو، مدافعان بزرگ سابق رئال مادرید، ترجیح می‌دادند هرگز به چهره مسی نگاه کنند، تنها به این خاطر که هرگز نتوانسته بودند، از او جلو بزنند. مسی فوق‌العاده سریع است. او با پاهای کوچکش مثل برق می‌دود، پاهایی که توپ را محکم حفظ و با هر حرکتی آن را کنترل می‌کنند. انگار که آن‌ها دست هستند نه پا. حریفانش با مانورهای فریب دهنده‌اش ناگهان خود را دست خالی می‌یابند. نه از مسی خبری است و نه از توپ!

تماشای [بازی] مسی یعنی تماشای چیزی فراتر از فوتبال. چیزی ورای فوتبال و همتراز با زیبایی. همسان با شور و هیجان. بیننده او دیگر فاصله ای میان خود و مسابقه نمی یابد، بلکه خود را کاملا در درون آن می یابد و با حرکت های ناشیانه اما هماهنگش یکی احساس می کند. از همین رو بازی مسی با قطعه های پیانوی آرتورو بندتی میکل آنجلی، با تابلوهای رافائل و با فرمول های ریاضی جان نش در مورد تئوری بازی که فراتر از یک آهنگ، رنگ و منطق هستند، قابل قیاس است. اینها که گفته شد همگی تاثیری هیپنوتیزمی دارند. درست همانند وقتی که کسی برای نخستین بار به تماشای بازی مسی می نشیند. او خواسته یا ناخواسته تحت تاثیر قرار می گیرد.

زمانی که توصیف روزنامه نگاران ورزشی از مسی را می خوانیم، در می یابیم که او چه تردست هنرمندی است. در جریان مسابقه ای میان بارسلونا و رئال مادرید که در آن بازیکنان حریف می کوشیدند، او را پی در پی از کار بیاندازند، گزارشگر مسابقه گزارش بازی را رها کرده و با هیجان تمام فریاد می کشد: "او نمی افتد، نمی افتد، نمییی افتددد!!!" در مسابقه ای دیگر میان دو دشمن دیرینه فریادهای پر شور "مسی، مسی" با حرف a همراه می شود و او از این پس برای همیشه "مسیا" [=ناجی] خوانده می شود. دومین لقبش پس از "کک".

بازی او به گونه ای سحرآمیز همه را شگفت زده و مبهوت می کند. و مسیح او در فوتبال کسی جز دیگو آرماندو مارادونا نیست. به ندرت می توان باور کرد، با این حال زمانی که مسی بازی می کند، پاس های مارادونا را در سر دارد؛ درست همانند یک شطرنج باز که در موقعیت های مشخصی از بازی از حرکت های قهرمانی بزرگ الگوبرداری و درست همان حرکت ها را اجرا می کند. مسی در ‌18 آوریل ‌2007 در بارسلونا کپی گلی را به ثمر رساند که مارادونا در ‌22 ژوئن ‌1986 در مکزیک به ثمر رسانده بود و از آن با عنوان گل قرن یاد می شود. بیست سال بعد اما درست عین همان. مسی هم در ‌60متری دروازه حریف حرکتش را آغاز کرد، او هم در یک استارت دو بازیکن حریف را جا گذاشت و با سرعت روانه محوطه جریمه شد، همان جا یکی از بازیکنان که او آنها را جاگذاشته بود، دوباره تلاش می کند، او را سرنگون کند، اما بی نتیجه. سه مدافع مسی را احاطه می کنند، اما او به جای آن که گلزنی کند، به سمت راست می رود، دروازه بان و بازیکنی دیگر را دریبل می کند ... و گل می زند. و پس از گل تصویری از بهت بازیکنان بارسلونا که از حیرت در جای خود میخکوب شده اند. آنها سرهایشان را در دست گرفته اند و چنان به دور و بر خود نگاه می کنند که گویا نمی توانند باور کنند بار دیگر توانسته اند شاهد به ثمر رسیدن چنین گلی باشند.

زمانی که مارادونا در مکزیک گلزنی کرد، مسی هنوز به دنیا نیامده بود. او تازه در سال ‌1987 متولد شد. و دلیلی که من به خاطر آن به بارسلونا سفر کردم و می خواهم با او دیدار داشته باشم این است که من در ناپولی با افسانه دیگو مارادونا بزرگ شدم. هیچ گاه بازی آرژانتین و ایتالیا را در جام جهانی ‌1990 فراموش نخواهم کرد. مسابقه ای که دست بیرحم تقدیر خواسته بود، که تیم ملی ایتالیای آزگلیو ویچینی و توتو اسکیلاچی در نیمه نهایی برابر آرژانتین مارادونا رو به رو شود. آن هم درست در ورزشگاه سائو پائولوی شهر ناپولی! زمانی که اسکیلاچی گل نخست را به ثمر می رساند، ورزشگاه واکنشی شادمانه را بروز می دهد. با این حال حس می شود که در میان تماشاگران اوضاع آن طور که باید باشد، نیست. پس از گل کانی گیا فریاد های بلند تماشاگران غیر ایتالیایی و غیر ناپلی بر ضد مارادونا کارگر می شود و اکنون چیزی رخ می دهد که در تاریخ فوتبال هرگز اتفاق نیفتاده بود و شاید هم دیگر هیچگاه رخ نخواهد داد: جو حاکم بر ورزشگاه بر ضد تیم ملی خودی می شود. تماشاگران اهل ناپولی فریاد می کشند: "دیگو! دیگو!" آنها عادت کرده بودند که نام او را صدا بزنند. چگونه باید آنها را برای این کار تنبیه کرد و چگونه قرار بود آنها به ناگهان دیگر از او پشتیبانی نکنند؟ مارادونا موفق شد، منطق هواداری را وارونه کند.

آن روز را بسیار خوب به یاد دارم. تقریبا یازده ساله بودم و چنین فوتبالی را شاید دیگر بار به ندرت تجربه خواهم کرد. اما به نظر می رسد چیزی از گذشته بازگشته است. گل بازی برابر انگلیس در جام جهانی مکزیک و گلی که "کک" بیست سال بعد به ثمر رساند، یکی از لحظه های فراموش ناشدنی کودکی ام را تایید می کند. تصور می کنم که چه اندازه فوق العاده و یا سرگیجه آور بود، اگر می شد مسی را به هنگام بازی در ورزشگاه سائوپائولو تماشا کرد.

لحظه باورنکردنی دیدارم با مسی درست زمانی است که به او می گویم، که او وقتی بازی می کند، شبیه مارادوناست. شبیه اوست یعنی نمی دانم چگونه باید تصویری را که هزاران بار دیده شده، بهتر بیان کنم. با این حال می خواهم این موضوع را به او بگویم. او به من پاسخ می دهد: "آیا این واقعیت دارد؟" پاسخی با لبخند، با خجالت و شرم بیشتر از معمول و البته شادمانی بسیار.

از این گذشته مسی حاضر بود با من ملاقت کند، نه به این خاطر که من نویسنده هستم یا به خاطر این گونه علت ها. بلکه تنها از آن رو که من اهل ناپولی هستم. مسی می گوید: "ناپولی را دوست دارم. دوست دارم خیلی زود به آن شهر سر بزنم. بی تردید خوب خواهد بود اگر بتوانم در آنجا مدت بیشتری بمانم. این برای یک آرژانتینی درست همانند آن است که به خانه اش می رود. ناپولی برای مسی و بسیاری از هواداران بارسلونا مکانی مقدس البته در فوتبال به شمار می آید. ناپولی مکان تبرک بخشی استعدادهاست. شهری که رب النوع فوتبال در آن بهترین سال هایش را گذراند. جایی که او از هیچ برخاست و قهرمان شد. بالاتر از تمام تیم های بزرگ. فاتح دنیا.

لیونل مسی درست نقطه مقابل آن چیزی است که انسان از یک ستاره فوتبال انتظار دارد. او بی و دست و پاست و عبارت های معمولی را که به او پیشنهاد می شود، به کار نمی گیرد، سرخ می شود و به کفش هایش نگاه می کند. زمانی هم که نمی داند چه چیزی باید بگوید، شروع به جویدن انگشت هایش می کند.

اما داستان "کک" از هر منظر بسیار شگفت انگیز است. مسی همانند زنبور مودار است. می گویند زنبور مودار در واقع نباید پرواز کند، چرا که بدنش بسیار بزرگ است و تحمل این وزن برای بال های کوچکش بیش از اندازه دشوار. با این حال زنبور مودار این موضوع را نمی داند و به سادگی پرواز می کند. مسی هم با اندام کوچکش، با پاهای کوتاهش و سینه باریکش و با تمام اختلال هاش رشدش در واقع هرگز نباید می توانست در فوتبال مدرن و پر از درگیری امروز بازی کند.

برگرفته از Zeit Online

برانکو ایوانکوویچ به پیشنهاد باشگاه پرسپولیس پاسخ منفی داد.

سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران که ده روز پیش با پیشنهاد باشگاه پرسپولیس برای سرمربی‌گری فصل آینده روبه‌رو شده بود، درباره این پیشنهاد گفت: بسیار خوشحالم که باشگاه بزرگی مانند پرسپولیس به من پیشنهاد مربی‌گری در این تیم داده است. اما پاسخ من به این پیشنهاد منفی است. دلیلم هم کاملا شخصی است. من به دلیل برخی مسائل خصوصی نمی‌توانم در حال حاضر به ایران بازگردم.

وی در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود که شما به دلیل اعتراض به برخی رفتارها از سوی مقامات فدراسیون فوتبال دیگر قصد بازگشت به فوتبال ایران را ندارید؟ گفت: به هیچ وجه چنین چیزی صحت ندارد. من سال‌های بسیار خوبی را در ایران پشت سر گذاشتم و هیچ گاه محبت مردم ایران را فراموش نمی‌کنم، نمی‌توانم به خاطر برخورد یکی دو نفر محبت کل مردم ایران را فراموش کنم.

ایوانکوویچ افزود: من با تیم ایران قهرمان بازی‌های آسیایی بوسان شدم. در جام ملت‌های آسیا با ایران به مقام سوم رسیدم. با این تیم به جام جهانی رفتم و بازی‌های بسیار بسیار خوبی را در آنجا انجام دادیم. ایران یکی از بهترین تیم‌های دوران زندگی من بوده است. نمی‌توانم این زمان خوب را فراموش کنم و به هیچ وجه درست نیست که از من نقل قول کرده‌اند که دیگر قصد بازگشت به ایران را ندارم. دوست دارم بار دیگر به ایران بیایم و خاطرات خوش گذشته را مرور کنم.

برانکو در پاسخ به این سوال که آیا همچنان نسبت به پیگیری شکایت علیه فدراسیون فوتبال ایران اصرار دارید؟ گفت: پس از جام جهانی داریوش مصطفوی علیه من به فیفا شکایت کرد. طبیعی بود که من هم در پاسخ باید دلایلم را به فیفا می‌دادم. گفتن این دلایل به معنای شکایت من از ایران نیست. بلکه من تنها پاسخ ادعاهای مصطفوی را دادم و حالا این فیفا است که باید تصمیم لازم را درباره شکایت مصطفوی وپاسخ من بدهد و اعلام کند که چه کسی درست می‌گوید

تیم ملی فوتسال برزیل برای انجام سه دیدار دوستانه 29 شهریور به ایران سفر می‌کند.

در پی انصراف تیم هلند برای حضور در تورنمنت ایران، کمیته فوتسال فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت که با حضور تیم ملی برزیل، تیم‌های ملی و امید سه دیدار دوستانه با قهرمان جهان برگزار کنند.

برزیل بیست و نهم شهریور وارد تهران می‌شود و در روزهای سی‌ام، سی‌ویکم شهریور و اول مهر سه دیدار دوستانه با تیم‌های ملی و امید ایران برگزار می‌کند.

تیم ملی برزیل روزهای سی‌ام شهریور و اول مهر در تهران و در سالن 12 هزار نفری ورزشگاه آزادی رودروی تیم ملی ایران قرار می‌گیرد و قهرمان جهان در روز سی و یکم شهریور در یکی از شهرهای کشور به مصاف تیم امید ایران می‌رود.

این سه بازی به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که مشکلی برای رقابت‌های لیگ ایجاد نکند و این سه بازی در شرایطی برگزار خواهد شد که مسابقات لیگ هم انجام خواهد شد.

رییس کمیته فوتسال فدراسیون فوتبال ایران از هواداران تهرانی خواست برای حمایت از تیم ملی در ورزشگاه آزادی حاضر شوند.

بر اساس تصمیم کمیته فوتسال برای این سه بازی بلیت فروشی انجام نخواهد گرفت و تماشای این دیدارها رایگان است.

با آن که گفته می‌شد پاول ندود در پایان فصل گذشته‌ی رقابت‌های سری A از فوتبال خداحافظی خواهد کرد؛ اما، اکنون خبر می‌رسد این بازیکن اهل چک تصمیم دارد برای دو فصل دیگر با اینتر قرارداد همکاری امضا کند.

هافبک 36 ساله‌ی یووه در پایان فصل گذشته‌ی رقابت‌ها به طور رسمی از دنیای فوتبال کناره گیری کرد اما، شاید او تصمیم داشته باشد خداحافظی‌اش از فوتبال را فراموش کند.

روزنامه‌ی ایتالیایی "توتو اسپورت" از احتمال امضای قرارداد همکاری میان ندود و باشگاه اینتر خبر داد.

به نوشته‌ی این روزنامه سران اینتر تا روز دوشنبه در انتظار پاسخ ندود در پذیرش یا رد پیشنهادشان هستند.

آنچه بدیهی است، آن است که نراتزوری برای فصل آینده به دنبال یافتن بازیکنی خلاق است چرا که در فهرست کنونی بازیکنان این تیم جای خالی یک هافبک بازی‌ساز همانند ندود به خوبی احساس می‌شود. اما، آیا بازیکن مورد علاقه‌ی هواداران یووه پس از هشت سال حضور در این تیم تورینی حاضر خواهد شد به اینتر بزرگترین رقیب یووه بپیوندد؟

بیانکونری در این میان جانشین ندود را پیدا کرده است. بانوی پیر فوتبال اروپا دیگوی برزیلی را از وردربرمن به خدمت گرفته و او را جانشین هافبک اهل چک خود کرده است.

حضور پیتر کراوچ در پورتسموث به پایان خود نزدیک می‌شود.

این مهاجم بلند قامت انگلیسی در آستانه‌ی پیوستن به فولام قرار دارد. از ساندرلند هم به عنوان دیگر مشتری مهاجم سال‌های پیش لیورپول یاد می‌شود.

به نوشته‌ی روزنامه‌ی انگلیسی "دیلی میل" حضور کراوچ در فولام موضوعی است که انجام گرفتن آن تنها به زمان نیاز دارد.

این مهاجم گلزن برای تیم لندنی در حدود ‌8/12 میلیون یورو هزینه دربرخواهد داشت. تنها مشکل بر سر راه حضور کراوچ در فولام علاقه‌مندی ساندرلند به اوست.

روزنامه‌های انگلیسی رقم بالای درخواستی پورتسموث را مانعی بر سر راه تغییر باشگاه کراوچ می‌دانند.

لوئیس فیگو در پایان فصل گذشته کفش‌هایش را آویخت ولی شاید از فصل آینده دوباره پا به توپ شود.

هافبک پرتغالی اینتر شاید از فصل آینده با پیراهن تاتنهام به فوتبال بازگردد. هری ردنپ، سرمربی تاتنهام و لوئیس فیگو در مهمانی گلف سربابی رابسون یکدیگر را ملاقات کردند. در این گفت‌وگو هافبک سال‌های پیش بارسلونا و رئال مادرید عنوان کرد که می‌تواند به ادامه فوتبالش فکر کند.

ردنپ در این باره به روزنامه ABol گفت: «با او گفت‌وگو کردم. او یکی از دوستان بزرگ سربابی رابسون است.»

ردنپ افزود: «ما درباره فوتبال و آینده او با هم حرف زدیم و او به من گفت هیچ چیز ناشدنی نیست.»

ABola بر این اساس معتقد است، فیگو در فصل آینده می‌تواند در وایت هارت لین به میدان برود.

باشگاه فولاد مبارکه سپاهان در بیانیه‌ای نسبت به مصاحبه‌ها و موضع‌گیری‌های مدیر عامل باشگاه استقلال تهران علیه امیر قلعه نویی سرمربی تیم فوتبال سپاهان به واعظی‌آشتیانی هشدار داد.

در این بیانیه آمده است: مصاحبه‌های مکرر و و موضع‌گیری های صریح و یا تلویحی مدیر عامل باشگاه استقلال تهران علیه امیر قلعه نویی درحالی است که قلعه‌نویی دیگر مسئولیتی در این تیم تهرانی ندارد. تا مدت‌ها سعی کردیم در مقابل این اظهارات سکوت کنیم تا به نوعی این حملات گاه و بیگاه از طرف آغاز کننده آن خاتمه یابد. اما هر روز که می‌گذرد اظهار نظر جدیدی را از سوی آقای واعظی‌آشتیانی علیه سرمربی تیم فوتبال سپاهان شاهدیم و ظاهرا ایشان قصد خاتمه به موضع گیری ها و حملات غیر منصفانه خود را ندارد. این مسئله ایست که دیگر تحمل آن از سوی ما سخت شده و حمایت قاطع از امیر قلعه نویی را در برابر این حملات حتی در شرایطی که سرمربی تیم‌مان در برابر این موضع گیری های ناروا سکوت می‌کند را وظیفه طبیعی خود می‌دانیم.

در ادامه این بیانیه آمده است: به مدیر عامل باشگاه استقلال تهران که ظاهرا با مصاحبه‌های بی حد و حصرش علیه امیر قلعه‌نویی برهم زدن تمرکز و آرامش سرمربی تیم فوتبال فولاد مبارکه سپاهان را هدف قرار داده، متذکر می‌شویم که حق این‌گونه اظهارنظر ها و موضع گیری ها در مورد سرمربی تیم فوتبال سپاهان را ندارید و بهتر در آستانه آغاز رقابت‌های پیش رو در فصل جدید توجه خود را به تیم متبوع تان معطوف کنید.

در پایان این بیانیه نیز آمده است: بدیهی است در صورت تکرار موضع گیری و مصاحبه های آقای واعظی‌آشتیانی علیه سرمربی تیم فوتبال سپاهان به تذکر و هشدار اکتفا نخواهیم کرد و ضمن پاسخ محکم و قاطع از طریق مجاری قانونی نسبت به پیگیری این موضوع اقدام خواهیم کرد.