سرمربی تیم فوتبال بارسلونا پس از دریافت نشان افتخار از پارلمان کاتالونیا از احساساتش سخن گفت و البته کسانی که برایش زحمت کشیده بودند را هم فراموش نکرد.

در مراسم تجلیل از پپ گواردیولا به پاس خدمات و تلاش‌هایی که در سه سال حضورش در باشگاه بارسلونا انجام داده، نمایندگان پارلمان کاتالونیا با اهدای نشان طلای افتخار از وی قدردانی کردند.

پپ گواردیولا پس از دریافت این نشان عنوان کرد: زمانی را به خاطر می آورم که خوان لاپورتا و اعضای هیات مدیره باشگاه به من گفتند که می خواهیم با تو کار را شروع کنیم. به من گفته شد که من به دلیل شایستگی‌هایم انتخاب شده‌ام. بهترین شروع ممکن را داشتیم و در حال حاضرنمی توانیم از هیچ چیز گله‌مند باشیم چرا که همه چیز خوب پیش می رود.

سرمربی بارسلونا ادامه داد: بازیکنان به من تعلق ندارند. من همیشه از آنها چیزهای زیادی یاد گرفته‌ام.

وی درباره‌ی آخرین کاری که پیش از بازی تیم انجام می دهد به نکات جالبی اشاره کرد: برای هر بازی هیجان و اضطراب خاصی دارم. قبل از بازی، شاید یک یا دو روز قبل از بازی به دفتر اداری ورزشگاه می روم و در دفتر کوچکی می نشینم چراغ‌ها را خاموش می کنم و دو یا سه دی وی دی از فیلم بازی تیمی که باید با آن بازی کنیم را به تنهایی تماشا می کنم. عادت کرده‌ام که خودم را چند ساعت در اتاق حبس کنم. خودکار و کاغذ را بر می دارم و هر چیزی که از بازی به نظرم می رسد را می نویسم. تمام نکات ضعف و قوت را یادداشت می کنم. آن لحظه است که می فهمم باید از بازیکنانم چه چیزی بخواهم.

گواردیولا درباره‌ی روحیه‌ی پیروزی تیمش اظهار کرد: فوتبال به من چیزهای زیادی یاد داده است؛ این که تیمم را به پیروزی عادت دهم و پس از به دست آوردن موفقیت شادی کنم. البته این را هم یاد گرفته‌ام که فوتبال شکست هم دارد، شکستی که بسیار دردآور است. یاد گرفته‌ام که بهانه آوردن هیچ سودی ندارد و وقتی تیمم می بازد مسئولیت آن حتما به عهده من است. تمام این مسائل را من از حضور در باشگاه بارسلونا یاد گرفته‌ام.

وی در ادامه با تقدیر از همکارانش عنوان کرد:‌ می خواهم از افرادی مانند والرو ریورا، سرمربی تیم هندبال بارسلونا تشکر کنم. او زمانی به من گفت که حضور در باشگاهی مانند بارسلونا قطعا می تواند برایم مفید باشد. او به من توصیه کرد که هیچ وقت حرف نادرستی بر زبان جاری نسازم.

گواردیولا در پایان با ابراز خوشحالی از دریافت نشان افتخار گفت: این که در 40 سالگی توانسته‌ام بالاترین نشان افتخار را دریافت کنم خوشحالم، اما به هیچ وجه نمی خواهم الگوی دیگران باشم. فقط می خواهم کارم را به بهترین شکل انجام دهم.